با سلام!
با یکی از معدود نوشته های بلند (و البته محاوره ای) این وبلاگ در خدمتتون هستم.
واللا در مورد موثر بودن وبلاگ ها، به نظرم هرکسی یه جنبه ای رو در نظر می گیره. من چیزی رو می خونم که ذهنمو قلقلک بده. (شاید واژه ی ذهنورزی -با الهام از دستورزی(کاری که خواهر زاده شش ساله ام انجام میده)- مناسبش باشه.) در ادامه وبلاگ هایی ازین دست معرفی میشن. اولویتی هم در کار نیست.
۱. ن و القلم و ما یسطرون: خودتون بخونید می فهمید.
۲. جوب در آسمان: این پست رو بخونید.
۳. طفل کبیر: قلم خوبی دارن و البته ذهن سالمی.
۴. بازتاب نفس صبحدمان: ایشون از اتفاقات ساده زندگی درس های جالبی می گیرند. (این پست از وبلاگ شماره ۳ نوشته های ایشون رو توصیف می کنه انگار.)
به اضافه اینکه قسمت توضیحات وبلاگ (هم متن و هم تصویر) گهگاه عوض میشه و تنوعیه برا خودش.
۵. کوچش: با ایشون خیلی حس همذات پنداری دارم.
۶. کویر: اخیرا آپدیت نمیشه ولی یک نوع دلتنگی غریب توی متن ها مشاهده میشد؛ دلتنگی انسان معاصر شاید.
در پایان از هرکس که مایل باشه (مخصوصا بزرگوارانی که تو لیست بالا هستن و ننوشتن اینو) دعوت می کنم تو این پویش شرکت کنه.
پر توفیق باشید!
بزرگواری که گاهی نوشته های منو کپی می کردید؛
خیلی برام سوال شد یهو چرا از رو صفحه رادار محو شدید. لطفا در صورت صلاحدید، پاسخگو باشید.
(خودمانی نوشت:
من هشتاد درصد سوالای بی جوابم به صفحه رادار و متعلقاتش بر می گرده. چون آدمیزاد بی بال، فقط به قید خلبانی میتونه پرواز کنه.)
درباره این سایت